TEK BAŞINA

Boynu bükük bir Peki ye sığdırdım koca bir sevdayı.
Sonra; bin oysa ya sakladım aleni bir sırrı ...
Yalvarışlar serpiştirdim usulca utangaç arsızlığıma.
Olsun deyip koca bir mezar kazdım annemin yanına...
Sen anlamadın...

Sen ’’bitti’’ dedikçe, binlerce bahane ürettim bıkmadan.
Sen ’’olmuyor’’ dedikçe, yeni bir başlangıç dilendim utanmadan.
’’Yoruldum’’ dedikçe sen, duymadı yüreğimin sana muhtaç yanları.
Tek başıma yaşarım dedim her ayrılık sonrası...
Seni anlamadım...

Sığındığım bir nefesti, iniltili bir uçurum sessizliği.
Sessizliğim, fısıltı içine gizlenmiş mücrim bir sızı.
Kimsesiz bırakılmış, hayatın kıyısına iliştirilmiş, bir ömürdü benim ki...
Söylenmemiş bir yalandı belkide, cesareti kırılmış bir bıkkınlık.
Kimse anlamadı...

Biliyorum kavuşmak imkansız, sana sığınmak zifiri bir hayal.
Anlıyorum yaşamalıyım sensiz, umutlarım bile gömüldü derin dehlizlere...

Hadi, şimdi bul beni tek başıma bıraktığın yerde.
Böldüğün parçalarımı birleştir hadi bir başına...
Öldürmeden gömdüğün bu kimsesiz çocuğu çıkart hadi gün ışığına...
Sana sevdalı bu yüreği sensiz bırak bakalım gecenin ortasında...

Biliyorum kavuşmak imkansız...
Anlıyorum yaşamalıyım sensiz...
Farkında mısın bilmem ama,
Artık sende kaldın tek başına....


09.04.2020
12:00