3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
576
Okunma
Kalkıp tencerenin altını yakmış,
İçinde kaynayan taş mıdır bilmez.
Sofrada, sağına soluna bakmış,
Yediği zehir mi, aş mıdır bilmez.
Dalları kurudu, baykuşlar konmuş,
Pervazın dibinde, güneşi sönmüş,
Elleri buz gibi, ayaklar donmuş,
Duvar yok, takvim yok kış mıdır bilmez.
Anlatacak olsa, duymaz çevresi,
İçinden söylenir, “hayat evresi”,
Yaşıyormuş gibi güler çehresi,
Gözlerinden akan yaş mıdır bilmez.
Öyle durduk yere kalbi sıkışır,
Aynada yabancı yüzle bakışır,
Kişinin yaptığı ona yakışır,
İnsana yapılan iş midir bilmez.!
Ayser ÖZBAKIR
5.0
100% (7)
Cevap Yaz
