Yıkıntılar evreniŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Bazen bitişle yeni bir başlangıç arasında başka bir boyut yaratır insan. içimin harabelerinde ezilmiş bir ruh var bir kazazede kurtarılmaktan çoktan ümidi kesmiş ağır yaralı bir beden giymiş üzerine evreni anlama çabası tüm izleriyle gözlerinde koca bir boşluk şeklinde kul olamama beceriksizliği tüm parmaklarında kırılmış tırnak uçlarının dibinde her şey farklı bir algı seviyesine yükselmiş başka bir dünya yaratılmış sanki sadece kaybetmişler için kapıda yazıyor kocaman harflerle "kazananlar giremez" içeriye gökyüzü uçurtmuyor içinde kimseyi tek kanatlı kuşlar tünemiş bu yüzden güneşin gölgesine ve denizlerinde can taşımak yasak sadece ölü balıklara yer var derinliklerinde ağaçlar toprağın içine doğru büyüyor bir intihar görevi sanki büyümeleri dalları özenle kazıyor kendi mezarlarını cehennemin yedi kat dibine bir kanlı ay gündüzde bir küskün güneş gecede salınıyor meydan okuyorlar yaşamsal dengelere ve yemin ediyorlar bir daha aşka meze olmamak üzere bir ruh var içimde yıkık harabeler evreninde yaşayan üzerine giymiş bir beden hiç durmadan kanayan... |
Muhteşem bir şiir sevgili şair, tebrikler kaleminize ve yüreğinize,selam ve saygıyla,