Suskun
Sen eflatun
Kim bilir ne kadar varsın ... Kırmızı fenerin asıldığı yerdi Tambur ve dümbelek Kapı ışığı sızdırsaydı Merheme sarılıp sürmeli olacaktık Ve bağıracaktık öpüş vaktinde. Sol tarafta, oysa Kubbeli bir yağmur sala söylüyordu Makamı çığlık Ve susan köpeklerin çamları devrikti Beni ayakta tutan Kiyamet kadar tren çığlığı Orada çok mezar taşları var Vakti tekinsiz ağlama ve gülüşmeler Sanki yer ayrılmış gözlerimizde Resetlenmiş bir zaman musikisi gibi Hiç ses etmeden gittik... |
Var olsun, ilelebet yaşasın, şiiriniz ve duygularınız…
Tebrik ederim…
.................................................... Saygı ve selamlar..