Solar Koparılan Gül
Sana yazdığım bu dizeler son nefesimdir.
Sana yazdığım bu dizeler vasiyetimdir. Yataklara düştüm evlendiğini duyunca Adını sayıkladım durdum üç gün boyunca Uzandığım sedirde her an seni düşündüm Heyhat, kim bilir belki de gördüğün düşündüm. Her gece gelip gönlüme hâle hâle daldın. Aman Tanrım, yoksa sinene ayı mı aldın? Canımdın, Gülsarı’mdın, sinemde sarı güldün. Yazık, güller misali, kısa bir ömür sürdün. Demek gemilerini yaksın dedin öyle mi? Hele bir sorsaydın gemileri getirdim mi? Parmaklarım ağlaşırdı yüzüne bir baksam Uykulara dalardım gözlerinde her akşam Seni hâlâ seviyorum, bu söz belki bayat Ama inan kara gözlüm, benim için hayat Dünya umut tarlası, ne ektim ki bitecek Böyle geldi bizim aşkımız böyle geçecek Sensizlikten kıvranıp duracak garip ruhum Beynime kör çiviler çakacak habis urum. Yaban gülü gibi kokan teninin özlemi, Yakıp küle döndürünce şu bahtsız sinemi. Geçmişte kalan günleri andıkça bu gönül, Hayallerime saplandıkça bir sararmış gül, Ömür boyu ağlasam da isterim sen hep gül Yalnız unutma, bir gün solar koparılan gül. Aziz Dolu Atabey Çorum - 2000 |
Geçmişte kalan günleri andıkça bu gönül,
Hayallerime saplandıkça bir sararmış gül,
Ömür boyu ağlasam da isterim sen hep gül
Yalnız unutma, bir gün solar koparılan gül.
Güzel bir şiir okudum. Şairimi kutluyorum.