ELVEDA YOKUŞU
Sen şimdi uzaklardaki bir okyanus gibisin
Mavilik saçlarını topluyor Kızıllığında batan güneşin ardından Saçların alev alev… Saatler son vapuru Büyük bir iştahla bekliyor Sen beliriyorsun rıhtımdan Gözlerin keskin bir bıçak… Pırıl pırıl gülümseyerek ‘Merhaba’diyorsun Bense elveda yokuşundayım Sallanır bir martının kanatlarında ellerim |