acayip bir adamım
ben
acayip
hem de çok,
sevenim az
düşmanımsa bol
egom yüksek
dış görüntüm
belki sert belki soğuk
alışa gelmişliğe
ters
belki gıcık,
olsun
neylerim yaratılışım işte,

aykırıyım
muhalefetim
başka şansım var mı ki
görünce şu olanları
yapılanları
tepe takla giden şu hayatta
herkes haklı
suçlu yok
komşunun penceresinden bakmak
o
kadar
çok zor mu
ki,
ayağının altına alınmış gerçeklerde,

kalabalıkların içinde ki
yalnızlıkları bir ben bilirim
bir ben,
neylerim
kurşuna dizilmiş onca ruhlar
dikilince karşıma,
bilinmez mi
ki
vereceğim bir tek can var
onu
da
kim istemez
benim de istediğim gibi
onun sebebi olsun sadece yar,

acayibim işte
asabiyim
onca
karın ağrılarına
sebeb olmuş olsam
da
fark etmez,
kim kime dum duma
şu dünya da
benden de o kadar,
sen öyle san
boşuna denmemiş
herkes kendisi gibi bilir
karşısındakini
her zaman yaptığım
en büyük hatam
yanlışın yanlışı,

akıllanmaz insanoğlu
benim akıllanmadığım gibi
tam 63 sene önce bugün doğururken
sevgili anacığım beni
atılmış temellerim
ta
o
zamanlarda,
geçen zamanın güzel bir tarafı da
var
ayrılık vakti geldikçe
tüm hüzünlerime rağmen,
buluşma zamanı yaklaşıyor
karşılıksız sevdanın
diyarına
onun mekanına
özlemler dikerek sonsuzluğa dek...

* Berlin,27.05.2019 *

Talat Özgen