AY SAKLANIR GECEYE!

Bir yıl daha sensizim, gönül telim kırıldı
Yokluğunda hasreti doyasıya içmişim.
Ayrılık vagonunda son durağa varıldı
Artık sabır kalmadı,candan özden geçmişim

Bulutlar kaşın çattı ağladı ağlayacak
Daha kaç hasret yılı bu kalbi dağlayacak
Gözüm yaşı amade çağladı çağlayacak
Kuruldu çilingirim yeni bade açmışım

Yıldızlar sönük bugün hasret mi çekiyorlar
Yakamozlar kaybolmuş yalnızlık ekiyorlar
Alaca karanlıkta baykuşlar bakıyorlar
İçtim kafam dumanlı bu diyardan kaçmışım

Havada turna görsem umut ile bakarım
Sana akan nehirle damla olur akarım
Bu gönül isyan eder cayır cayır yakarım
Bir hicran dolu ömrü ,söyle ben mi seçmişim

Söylesen inanmazdım ayrılık olmaz derdim
Sana çok çok inandım ömrümü sana verdim
Ayrılığı uzattın söyle göğe mi erdin?
Bu sevdaya bu ömrü sence ben mi biçmişim?

Ay saklanır geceye kucağında uyurum
Bulutlar gökten akar derki yağın doyurun
İşte yine hasretim yalnızlığa buyurun
Anladım yorulma sen ,demek ben bir hiçmişim!

5/1/2019. H. Işık.