öylesine bir sevmek işte...
adı konmamış
ne emek harcanmış ne zaman
öyle ki
sözcükleri eksik bir cümle
bekler durur girişte

gücü yetmez aklı ermez
güzellikleri görmeye
yer bulamaz yüreğinde sevgiye
İşlemez ne tatlı bir söz
ne gamzeli bir gülüş
mermer döşeli kalbe

vefa sadakat vicdan yoksunu bir kişi
gün ışığı sızmaz uykulu perdelerden içeri
şafak sökmez karanlığın ardından
öylesine bir sevmek işte...
farkı yok sönmüş yıldızlardan

düşler yarım düşler yalan ve sahte
lanetlemiş ruh günahkar bedeni
duygular şaşkın bir deli mayın
buz kesmiş göz bebekleri
öylesine bir sevmek işte...
tarumar bahçeleri

aşk kokan koyaklara biganedir nefesi
avuçlarında çaresizliğin matemi gizli
kelebekler vadisinin büyüsünde sürekli
ne bir umut ne beklenti fark edilmez o siste
bir sevmektir öylesine işte...