"-Bu kadar mı aptaldı Truva’lılar,
inandılar
ve hileli atı aldılar içeri,
farketmedilermi içindekileri?"
diye sorma bana.
Sorun din uğruna-baş tanrı yoluna
olunca,
yalan kör eder gözleri;

"Bir aşk ile başlar bu kavga,
10 küsur yıl sürer-gider.
Aşil; "ben böyle yalancı bir tanrının oyuncağı olmam!" der,
verir Hektor’un cesedini babasına,
savaş meydanını terk eder
ve İlyada Destanı bçylece biter."

Homer! (*)
Uzat ellerini, kucakla beni
tutun-kalk,
70’lik başım yaşlandı öleceğim bak,
vaktimde kalmadı artık ey tahta at,
hile ile kazanılan haksız bir zaferi anlatmaya;
Efsane Truva!

Çek ellerini insafsız gelecek yakamdan,
boş iskambil kağıtlarıyla oynanan
benim kaybettiğim,
kurallarını senin koyduğun oyunu,
getir artık sonunu.

Anla beni!
Ben susuyorsam,
görmüyorsam vede karşı çıkmıyorsam
bu hileli tahta arta,
işgal ve talanla yok ediyorsa ülkemi
işbirlikçiler hâlâ,
kursak uğruna yiyorlarsa seni-beni,
biri hâlâ
yalan söylüyorsa,
korkutuyorsa doğru söyliyeni
baskı altında...
Homer n’olur tut ellerimi,
yokla kör gözlerinle,
götür artık gerçeğe beni.

(*) Bu şiir 10.12.2013’de yazdığım HOMER 9 dizelerinden deşiştirilerek alınmıştır.