Bugün dolaşmak istedim tüm şehri bilmediğim sokaklara atmak istedim kendimi tıpkı kendini karanlık boşluklara atan hayattan bıkmış tüm gençler gibi bilakis ben ise hayatta tutunmak istedim dolaşmak istedim tüm sokakları bilmediğim insanları bilmediğim kokuları aldım yeni doğmuş bir bebek gibi açtım dünyaya gözlerimi bugün tatmak istedim huzuru, mutluluğu, güleryüzlülüğü.. bugün dolaşmak istedim tüm şehri ayakla ayağımın tabanı şişene kadar dolaşmak istedim tüm şehri bugün sadece benmi deliyim yoksa tüm insanlarmı deli anlam veremedim geziyorum denizsiz bir şehri geziyorum limansız tüm yolları içimde farklı bir huzur var bugün farklı bir heyecan Herzaman olduğu gibi bugün yok içimde ölüm korkusu yaşam korkusu gelecek korkusu yarın ne yapacam korkusu şuan sadece anı yaşamak istiyorm son nefesimi verene dek gezmek dolaşmak istiyorum bu ne garip bi duygu ne garip bi döngü bilemiyorum huzurun kokusu var bugün memleketim de belkide son gezmelerim son huzurum son gülüşlerim bana böylesi garip bir dünya 25 yıldır hiç denk gelmemiş dünya sanki karanlıklar içindeyken aydınlığa döndü acaba öldüm mü karanlık tabutumun üstümü açıldı eğer yaşıyorsam karanlıklar içinde neden tıkılıp kaldım senelerce neden bu huzurun farkına varmadım eğer rüya ise kalkmak istemem bu rüyadan lütfen dokunmayın örtün yorganımı ve yanlız bırakın...