pencere ama sensiz
Gurbetteyim seni göremediğim her gün
Seni sen diye çağıramadığım her an Sensin benim vatanım Senden ayrıldığım an gurbetteyim Ben ki yüksek hayaller peşinde koşarken Seni gördüm ve durakladım Hayat sana doğru aktı bir su gibi Ve içinde boğulan sadece ben oldum Sensiz ortamlarda Ölüme gidiyor her saniyem Damla damla Korku doluyor yüreğim Senle olmadığım vakitlerde Sensizlikten değil Sana bir şey olmasından Ama tek bir doğru var Ne olursa olsun Kim ölürse ölsün korku dolu kalbimde Sen ama sen varsın Bir kış günü kar tanesinin altında Seni görüyorum olmadığın pencerende Ancak olmadığın zaman sana bakabiliyorum O kahve gözlerini o zaman anlayabiliyorum Yalnız akşamlarda Seni düşünüyorum Senle uyuyor Senle uyanıyorum Yalnız gecelerde Yalnız kalbim seni buluyor Dakikada bin kez atıyor Ama her defasında sen sen diye inliyor Ve yorgun akşamlar Seni hatırlatıyor bana Yorgunluk kahvesi içer gibi Bakıyorum o kahve gözlerine ve bütün yorgunluğum bitiyor… Unutulmaz gerçek ölümle buluşuyorum Bir eylül akşamı yapraklar dökülürken Resmine bakmak istiyorum yorulan gözlerimle Ve dinlenmiş bir şekilde gitmek istiyorum mavi gökyüzüne Ben buradayım bir merdivenin basamağında Seni görmek istiyorum olmadığın pencerende… |
Gurbetteyim seni göremediğim her gün
Seni sen diye çağıramadığım her an
Sensin benim vatanım
Senden ayrıldığım an gurbetteyim
Ben ki yüksek hayaller peşinde koşarken
Seni gördüm ve durakladım
Hayat sana doğru aktı bir su gibi
Ve içinde boğulan sadece ben oldum
Sensiz ortamlarda
Ölüme gidiyor her saniyem
Damla damla
Korku doluyor yüreğim
Senle olmadığım vakitlerde
Sensizlikten değil
Sana bir şey olmasından
Ama tek bir doğru var
Ne olursa olsun
Kim ölürse ölsün korku dolu kalbimde
Sen ama sen varsın
Bir kış günü kar tanesinin altında
Seni görüyorum olmadığın pencerende
Ancak olmadığın zaman sana bakabiliyorum
O kahve gözlerini o zaman anlayabiliyorum
Yalnız akşamlarda
Seni düşünüyorum
Senle uyuyor
Senle uyanıyorum
Yalnız gecelerde
Yalnız kalbim seni buluyor
Dakikada bin kez atıyor
Ama her defasında sen sen diye inliyor
Ve yorgun akşamlar
Seni hatırlatıyor bana
Yorgunluk kahvesi içer gibi
Bakıyorum o kahve gözlerine ve bütün yorgunluğum bitiyor…
Unutulmaz gerçek ölümle buluşuyorum
Bir eylül akşamı yapraklar dökülürken
Resmine bakmak istiyorum yorulan gözlerimle
Ve dinlenmiş bir şekilde gitmek istiyorum mavi gökyüzüne
Ben buradayım bir merdivenin basamağında
Seni görmek istiyorum olmadığın pencerende…
BU GÜZEL ŞİİRE NE DENEBİLİRKİ SÖZÜN BİTTTİĞİ YER
TEBRİK EDERİM.