Nisan yağmurlarıyla beslenen
Umutlarım, ele avuca sığmaz hayallerim
Gerçekleşmesi zor pembe düşlerim vardı
Umutlarımı sol
Hayallerimi sağ cebimde biriktirdim
Pembe düşlerimi yüreğime serpiştirdim
Sonra hepsini birer birer
Dizdim saçının her teline
Hadi şimdi savur saçlarını gökyüzüne
Nisan yağmurlarında ıslansın
Sel olup akıp gelsin bana…

Baharda açan badem çiçekleri gibi
Varlığın yağar üstüme
En masumane mevsimi yorgun yüreğimin
Öylesine durgun ki atlas gibi
Boğazıma kadar dolmuş duygularım
Söyle konuş
Hadi susma derim
Yine yutkunurum boğazıma dizilir kelimeler
Konuşamam susarım.
Suskunluğuma nefes olur
Nisan yağmuruyla ıslanınca toprak
Özlemlerime çare bulur,
Buram buram mis gibi sen kokar…

Yağarken Nisan yağmuru bardaktan boşalırcasına
Gizlediğim gözyaşlarımı
Akıp giden sel sularına karıştırdım.
İçimde yanan kor ateşi söndürür diye
Sağanaklarında iliklerime kadar ıslandım.
Yüreğimin hasret sancısıyla çarpan sesini
Kimse duymasın, kimse görmesin istedim.
Sessiz çığlıklarımı gök gürültüsüne karıştırıp
Sokağa attım kendimi…

Nisan yağmurlarıyla filizlenen hayallerimi
Yeşeren umutlarımı
Kimse bilmesin
Kimse duymasın diye
Pembe düşlerime taşıdım.
İçinde sen olan düşlerimde can bulup,
Uyandığımda nefesimi tutarak
Sensiz yaşadığımı sandım
Hayata kafa tuttum…

**Toprak bir gün yağmurun kıymetini anlayacak; fakat o gün yağmur yağmayacak.
Nicanor Parra**

Mustafa KARAAHMETOĞLU
11.04.2014/13.04.2018