İNSANA DAİR (449)

İnsan denen olgu, sorgulanmalı.
Ömür toprak gibi kazılır her gün.
Yaşama kalite, vurgulanmalı.
Yıllar geçtikçe de azalır her gün.

Huzura varmalı gönül yürekten.
Sevgiyi süzmeli ince elekten.
Derdi ve kederi deme felekten.
İncecik dantelden süzülür her gün.

İnsan aşık olur sevgiye varır.
Sevildiğinden çok, mutluluk verir.
Güzel bakar ise güzellik görür.
Sevilip sevince sızılır her gün.

Gençlik gider elden, insan bilmeden.
Olgunlukta geçer, fark edilmeden.
İşte bu görünen cismani beden.
Belli yaştan sonra bozulur her gün.

Zayi Ozan sözün tamama erer.
Bellimi ki ömür ne kadar sürer.
Her ne işlemişsen hep birer birer.
Amel defterine yazılır her gün.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 13/03/2018 Salı
Yayın : 15/03/2018 Perşembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1152255/

İşbu şiir edebiyat defteri sitesinde
yayınlandığı gün günün şiiri seçilmiştir.