AyYuka Çıktı Ölüm ( Görsel Şiir ) - İlkay Coşkun
AyYuka Çıktı Ölüm
özünü kaybeden insanın insafsızlığında tarihin kanlı oyunundan biri daha oynandı isyanla yoğrulan öfke can evimizde, artık yeter nefretle sürer kaç asırdır, vahşiliğin tekrarlanması mavi marmara’da dağlandı titreyen yüreklerimiz feriştahı da gelse ağlatamaz gözlerimizi silahıyla aynı hava, aynı su, aynı fizyoloji bizimkisi aynı içmiyoruz maalesef silahlardan aynı acıyı cılız atlarısınız savaş meydanı yenilgilerinde sizler siz öfke denizi, dalgaların menzili dövdüğü yamaçlarda gece karanlığında gözyaşları döken sancılı anne feryatlarında pazar yeri bombardımanları gibi yüreğimizi yakan karanlığınız masa başı oyunlarında öpücüğün anlamı ne? hüzün gölü ırmak, ölümün sessizliği üzerinde geceyi zincirleyen çığlık ancak o kadar kan kusar kavgalara şahit Orta Doğu, zindan yeri çocuklarla dahi gökyüzü siyah deniz, soğuk yüz gülümsemelerinde artık bedenimizde hicran yaşları dingin, içimizde gönül erinci kuytularınızda çamur besleyen sizi siyonist efendiler silahların gölgesinde tartaklanır ömür gerçeğimiz aynı insanız, beden yürek ve vicdan terazisinde yüzümüzün işkencesi, okşayan tırnaklarınızda ne çok acı duyduk sıkılmış yumruklarınızda kiri taşıyan sırtlarınız cinneti de taşımakta nefretle indiğiniz gecede ibreti alem ölüm ateş edebildiniz kan bürümüş gözlerinizle domuz sürüleri gibi şehitlerimizin tepesinde ucucuna tutunacak acıda bir nefeslik gerçeğiz ah! şafağımızı kişneyerek uyandıran demir kuş hüznün imamesine sizden bir çentik daha düşeriz … hadi gidin şimdi utançlarınızla, gömün cinnetlerinizi İlkay Coşkun 25.08.2012 |