ŞİİRİN DİLİ LÂLSözlerim lal, söylenmiyor Dillerim lal, susuyor Gözlerim lal, kamaşıveriyor Kulaklarım lal, duymuyor Yüzüm lal, kızarıyor adını her andığımda mahcubiyetle Anlıyorum ki lal olmak dile özgü değilmiş sadece Yokluğunun üstünü çizemiyorum Duygularım lal, dile gelmiyor Her noktasında kanlı bir intihar toparlanıyor hecelerimin Gecelerin içinde en zifiri karanlık noktalarda düşlerim Birer birer lal oluyor Hepsinin nedeni sensizliğim mi, çözemiyorum Bir insan bunca acıya nasıl dayanır Bu kadar mı yakar suskunluk insanın yüreğini Belki zor uyanırım sabaha Susar tüm şarkılar aniden Geride kocaman bir hiçlik kalır Sensizliğimden, kızamıyorum Resmine bakıp susuyorum Kalemimi alıp susuyorum Ne senden bir haber Ne bizim bildiğimiz şeylerden Geceler de sevmiş sanki yokluğunu Yazamıyorum Bir şehri tutsak alıyorum Bütün sokakları benim Bütün yollarını arşınlamayı göze almışım Korkar mıyım ışıkların loşluğundan, Köşe başlarını tutmuş ayyaşlarından Tek korkum bu koskocaman şehrin sensizliği Gezemiyorum Bu adı ,şehri aşk olan şehir En gizemli köşelerinde bizi saklıyor Kalabalıklarda yalnızlığımızın en gerçek tanığı sokaklarıyla Yürekler birleştiren köprüleriyle Koynunda sevdalar taşıyan tepeleriyle Özlemin adı oluyor dilimde Üzemiyorum |
Dillerim lal, susuyor
Gözlerim lal, kamaşıveriyor
Kulaklarım lal, duymuyor
Yüzüm lal,
kızarıyor adını her andığımda mahcubiyetle
Anlıyorum ki lal olmak dile özgü değilmiş sadece
Yokluğunun üstünü çizemiyorum
//Konuşsam sessizlik,
Gitsem ayrılık.
YILMAZ ODABAŞI//
Söylenecek sözlerin çokluğu bazen insanı lal bırakıyor.Suskunluk ise
ne uzun bir kelime.Yokluğunla yaşamak bunca acı ortasında ve ömür
böyle geçiyor işte dedim ya "özlemin adı oluyor dilimde".Gözlerim
mahsun ve yaslı,dillerim suskun bu boşluğu nasıl dolduracağım diyen
dizeler bir başka hüzne götürüyor,çünkü susmak zordur.Kelimeler
yetmiyor yoruma,lal'den anlayınız.Tebriklerimle.Saygı ve selamlarımla.