Artık yokluğuna yazıyorum şiirlerimi.
Kitaplar okuyorum.
Masallar anlatıyorum çocuklara.
Bel ki inanmayacaksın ama.
O çok beğendiğin gül desenli,panjurlu evde kalıyorum artık.

Çiçeklerim var dertlerime alışan.
Kuşlarım var yanlızlığımı paylaşan.
Ve ben!
Hayata yazmayla ulaşan bir çocuk var içimde.

Şafak vakti evde bir telaş bir telaş.
Çiçekler,kuşlarım ve ben.
Sessizce çekip gitmek yok.
Kapıdan derince elvedalar ve ardından sabırsızca dönüşler.

Sokaklarda çin restaurantları ve kasap önünde bekleyen kediler
Köşe başlarında bir sürü bont kılıklı herif.
hayat öyle maceraperest şahsiyetlerle taşan bir nehir ki.
İmkansız galibiyetlere katılma şansın bile var.

Kadıköy de;
Eskimiş bir vapur iskelesindeyim
Martılar başucumda.
Ve ben bu gün hayat tezkeresindeyim.


Burhan GÜNGÖR