Tamamı Yarım TablomMutluluk tablosunu, ne çok çizmek isterdim Renkleri karıştıkça, düzenine uymadı Oysa arzularımı, belirgince gösterdim Hislerim hafif geldi, iç sesimi duymadı Duygulara sığındım, o da sırtını döndü Umut mum ışığıydı, yandığı gibi söndü Çünkü tek tesellimdi, önümde duran yöndü Hayallerimi bile, gözlerime koymadı Sadece güç bulduğum, uykularıma gittim Derinliğine inip, ayıklayarak dittim Kabusları ayırıp, sonsuzluğuna ittim Vermedi, zerre huzur, sabaha dek doymadı Mutluluk köşe bucak, görünce kaçıyordu Benden aldıklarını, etrafa saçıyordu Sarılarak herkese, kucağı açıyordu Neden hüzünlerimi, sıyırıp da soymadı ? Bu resim bitmez gayrı, böyle ağır gittikçe Heves bile kalmadı, umutları bittikçe En azından denedim, derim gayret yettikçe Tamamı yarım tablom, gün yüzüne doğmadı Nesrin Önem 20 10 2017 Tekirdağ |