NECMETTİN ÖĞRETMEN
Daha yirmi üç yaşında,
Önünde uzun ömrü olan, bu öğretmenden
Ne istediniz?
Necmettin öğretmeni öldürmekle,
Sadece onu değil,
İnsanlığı, haysiyeti ,şerefi de katlettiniz.

Dünyada çok kahpe örgütler gördük.
Ama hiç biri sizin gibi bir öğretmeni öldürüp,
Derenin suyuna atmadı.
Siz o kadar adisiniz.

Sizi o yüce dağların,
Davasını güttüğnü zannettiğiniz
İlencine bırakıyorum.
O karlı dağlara yakışmayan,
Kara, kapkara, korkak ve şerefsiz
Ruhunuzu, havale ediyorum;
Necmettin öğretmenin kalem tutan ellerine.
Işık saçıp sizin çocuklarınızı
Aydınlatacağını engellediğiniz
O güneşten gözlerine.
Gidin cehennemin dibine.

Öğretmenim:
Gittiğin her yerde,
Bayrak bayrak dalgalanırsın.
Hüzünlü duygularla
Yürekleri dağlarsın.
Bunca zahmet bunca çile,
Zalimin elinde pençe.
Bekler pusuda kalleşçe.
Vurur seni arkadan kahpece.

Sanma şehidim seni unutacağımı…
Her bayram sabahında kuşlar uyurken,
Ellerimi uzatıp Mevla’ya
Dualarımı göndereceğim ruhuna.
Yusuf Yılmaz