Çay sigara ve sensizlik
Bu günlerde sohbet ediyoruz
Dördümüz
Her birimizin ayrı bir efkarı var oysa
Bitmeyen, tükenmeyen hüznü
Özlem, hasret ve yokluk bir arada
Sohbet koyulaştıkça
Yüreğimden bir feryat yükseliyor arşa
Hep sensizlik vuruyor beni
Sen yoksun ya şimdi hayatımda

Birde soğuk var bu günlerde hiç sorma
Nasılda üşüyorum bir bilsen
Bazen derin bir nefes çekiyorum sigaramdan
Sonra bir yudum alıyorum çayımdan
Hani üşüyorum ya yokluğuna
Biraz ısınırım belki
Ne mümkün,
Sensizliğin soğuğu
İşlemiş ruhuma, bütün vücuduma
Donmuş sanki damarlarımdaki kanım
Sen yoksan ben nasıl ısınırım

Sende olsaydın keşke şimdi
Bu soğuğu ancak beraber yenerdik belki
Hem, hep beraber sohbet ederdik
Çay, sigara ve sen
Bir sigarayı dinlerdik
Sonra bir bardak çayda
Beraber demlenirdik
Belki de bakarken o güzel gözlerine
Soğuğun farkına bile varmazdım
Kim bilir belki de sende,
O sımsıcak bakışlarında ısınırdım

Hatta boş ver sigarayı
Zaten nefesimi tıkıyor bu günlerde
Bir sen olsan, bir bardak da çay
Üçümüz, sohbeti demler
Sonra sesinde, nefesinde
O güzel gözlerinde, bakarken birbirimize
Yudum yudum içerdik

Ah sevgili
Ne sen varsın, nede o sımsıcak gözlerin
Bana efkarmı düştü yine
Tebessümlerine yenildiğim
Hasretini, özlemini
Kaldırmıyor artık bak yüreğim
Kuru ayazlarında kaldım şimdi kışın
Ben sensiz nasılda üşümeyim


Metin TENKER