Sönmüş yıldıza matemŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ah osmanli
Kalligram bir şiir gibiydi gidişin Ardından bakıyorum muhteris Zamana merhun hikmetler Ufuk sis Gideceğin belliydi Ki yüzlerce yılın ağırlığını taşırken işaretler Bilge bir kralın elvedası kadar sakin Ayrılırken ardında bir sürü yetim Seni çağırmak değil niyetim Şahikayken ahvalin, kabul sen bir inciydin Gözüne gözle değmek şeref emaresiydi Dostunun müşfik eli , düşmanının hıncıydın Direnmek şefkatine , bir nefes süresiydi Şimdi üç beş dertsizde ham slogan olmuşsun Tütünlü ağızlarda malayani homurtu Hayal kulelerinden sarkan urgan olmuşsun Ruhsuz tortu Diriliş bir afgan kilimi say ki Desen arar kanaviçelerinden Renginden ton aparsa ne sefa Zamana haz içirmiş bahçelerinden Tatlı bir hatıra süzülüyor son defa Farzımuhal |