Sesi gelincik yaprağına konmuş yusufçuk..
Sesi şelale kuytusunda gözlerini kapatmak gibi..
_______
Hani o konuşunca
kıyama durur şiirler parmaklarımın ucunda..
saç tellerimde üveyik cıvıltıları
Ne vakit yapraklarımı dökmeye kalksam
ne vakit sussam,ne vakit kedere bulansam
bir cümlesine akasyalar çevirir dörtbir yanımı

Sonra maviye çalar dinlediğim tüm şarkılar
masallar hep mutlu sonla biter
Nazım Pirayesini takmış koluna,salına salına eşiğimin önünden geçer..
Mesela Ahmed kavuşur Leylasına..
Mem yaslar başını Zin’in serin bağrına..
Yani o konuşunca sevenler kavuşur
göğsüm debisi bol ırmak kenarı
Yusuf Züleyhâsını alıp oturur yamacıma..

Dingin meltemler okşar yüzümün coğrafyasını
bir umut gelip otağını kurar h/içliğimin ütopyasına..
Sonra bir sevmek alır aklımı başımdan
zihnim oyunlar oynar çocukluğumu tutup getirir tam karşıma..
Kaparım gözlerimi kimseler uyandırmasın isterim daldığım bu uykudan..
.........
Sesi papatya tarlalarında uçuşan sayısız uğur böceği
O konuşunca kış ortasında Temmuz güneşi düşer pervazlarıma..
Seneler atar kendini ömrümüm trabzanından
o konuştukça silip geçer takvimin beyhude günlerini
yani hiç susmasa benim yaşım hep onyedi...

Yadigar Öztürk Yaman