ne zaman yağmur yağsa
kümelenir kara bulutlar içimde
sen gelirsin aklıma
hüzün dolu bakışlarınla
akar gözlerimden iki damla yaş
biri ayrılığa sitem eder
diğeri yokluğuna isyan
gidişin
kızgın bir demir gibi dağlar yüreğimi
uzaklaşır gidersin bırakırsın beni
yapayalnız beni benle sensiz
istemem bir suçlu gibi hissetme kendini
ya olduğum gibi kabul et beni
ya da çıkar at yüreğinden
her yeni doğan gün aydınlığında
bir öncekinden daha çok sevdim seni
bir gün batımında aradım
yitirdiğim ufukta gözlerini
martılara ısmarladım gelinliğini
beklemek kaderim gözlerim sahilde
başımın üzerinde dönen martılarla
beyhude beklemek anlamsız
gelmeyecek
bilemezsin sana olan sevgimi
bakmasını bilmeyen göz göremez
hissetmez yüreği
uçuk kaçık hayellerimde sevdim seni
gerçekleşmese de umutlarım bitmez
beklemiyorum daha fazlasını
sadece yaşadığını bilmek yeter bana
istemem artık ne vefasız bir sevgili
ne de hayallerimi süsleyecek birini
hadi tak şimdi parmaklarına mutluluk zillerini
gidiyorum işte gözüm arkada
azık niyetine seni koydum heybeme
kapanmayan yarama merhem bulmaya
çekil yolumdan zaman yok durmaya
yeşereceksin yoksa yeniden içerimde
kök salacaksın tüm hücrelerimde...




Refik
06.04.2017
İstanbul