Yoluma kurmuşlar demirden tuzak,
Gören görür görmeyenler utansın!
Ziyarete gitsem yollar çok uzak,
Gören görür görmeyenler utansın!

Felek çemberini duvara asmış
Hayal dünyamızı karanlık basmış
Bizi zehirleyen bakırdan tasmış,
Gören görür görmeyenler utansın!

Yusuf’un kuyuya düştüğü gece
Kimseler sormamış halleri nice?
Züleyha dilinde Yusuf’tur hece,
Gören görür görmeyenler utansın!

“Kervan yola çıkmış göç katar katar!”
Sultanın gönlünde zaferler yatar
Denizlerde nice gemiler batar
Gören görür görmeyenler utansın!

Hasret burcu burcu tüter gözümde
Sevda Türküleri vardır sözümde
Dünyayı verseler yoktur özümde,
Gören görür görmeyenler utansın!

Allah’ın emrinde eğilir başlar
Ordular her gece siperde kışlar
Anaların bitmez gözünde yaşlar,
Gören görür görmeyenler utansın!

DOĞANAY’ım yar deyince yanarım
Mevlanın sözüne daim kanarım
Ekmeğimi tuzlu suya banarım
Gören görür görmeyenler utansın!

Kemal DOĞANAY