Avuçlarım kanıyor
Uzaktan anlattım
Bin defa söyledim Bin defa anlattım Elimi omuzuna koydum anlattım. Ey ’CAN’! Seninle misali düşler kurdum. Kaç gün oldu saymıyorum. Üzgünüm, çok üzgünüm. İçimdeki küçük kız Ne halde öksüz şimdi! Alnından düşen saçları dağınık. Dokunsan soluğu çıktı çıkacak. ’CAN’ yarası diye seslenirdi. Bilmez misin can yarısı olduğunu? Gün batımında kaç gecenin çölünden geçtiğini. Gün doğuşunda yalnızlık sancısını. Ne zaman adını dilime değdirsem, Uçurumun dibine kadar boğuluyorum. Ardından bir enkaz bıraktın. ’CAN’ yarısı avuçlarım kanıyor. Mutlu musun? |