2007 Yılında yazdığım bir şiirim

Çıkmazdayım yollarım hep karanlık
Sokaklar yalın kaldı ıpıssız
Yağmur damlaları vurur şemsiyeme
Bir sokaktan geçiyorum ama kapalı


Haykırıyorum, bağırıyorum sesimi duyan yok
Soruyorum ben kendime yoksa ben yalnız mıyım?
Ay ışığı bana rehberlik ediyor
Yollar gidiyor bilinmezliğe

Çıkmazdayım hep bir yol ararım
İçinde bulunduğum bu keşmekeşlikten
Bir an olsun kurtulabilmek için
Gönlümün acı sitemi var kendine
Namağlup olmuş, hezimete uğramış
Yorgun ve mahzun bir kasım akşamındayım

Sonbaharın ayazı iliklerime işlemiş
Sığınacak bir kapı ararım
Bir sıcak çorba isterim üstelik
Çaldığım kapılar ise bana hep kapalı

İçimde adlandıramadığım bir his var
Ya diyorum kendi kendime
Ya ben yanlış zamandayım
Ya da zaman bana ayak uyduramamış

Bu mesken böyle değildi diyorum eskiden
Kendi kendime cansız ve tatsız
Sanki ruhu çıkmış bedeninden
Umursamaz bir tavır

İnsanların birbirine sevgisi saygısı kalmamış
Delikanlılık demode olmuş
Yerini light sevdalar almış
Bir Selamun aleyküm bile diyen yok
Selam yok kelam yok
Tarih: 26.03.2007 ===========================