Yalvarıyor gözlerim gözüne gitme diyor,
Peşinden cehenneme gelmek mi seni sevmek?
Dudaklarım vur dese yüreğim etme diyor,
Ateşde yandığımı bilmek mi seni sevmek?

Sabahın sûkûtunda bir günün ertesinden,
Bir notaya yerleşip do re mi fa sesinden,
Kürdili hicaz faslı makamın perdesinden,
Udi bir saz teliyle çalmak mı seni sevmek?

Yaşadığım hayatı sanki sahneler gibi,
Kulübesi yıkılmış viran haneler gibi,
Yanaklarda kavrulup düşen daneler gibi,
Göz yaşına boğulup gülmek mi seni sevmek?

Vuslatın rüyasını bir oluktan götürüp,
Sürgün yemiş kalbimi cehennemlere sürüp,
Mazluma melhem diye sabrı ekmeğe dürüp,
Besmelesiz yüreği bölmek mi seni sevmek?

İntikam alacaksın belkide hakkın benden,
O sevdiğime şimdi, düşmanım yakın benden,
Artık seni sevmek mi? Bekleme sakın benden,
Hatıralarla yalnız kalmak mı seni sevmek?

Bülbül ile baykuşlar kafesinden uçarda,
Umutla yaslandığım yüce dağlar göçerde,
Sürgülenmiş kilitli kapılardan içerde,
Elleri kelepçeli kalmak mı seni sevmek?

Adaletle yargılan mahkûm gibi suçundan,
Şahidin olsun yaşlar düşürme avucundan,
Şöyle göz pınarımdan kirpiğimin ucundan,
Titreyen parmaklarla silmek mi seni sevmek?

Aşkın hüznüyle yanmış gömleği giyemeden,
Soframızda baş başa bir lokma yiyemeden,
Karşında oturupta sevdiğim diyemeden,
Gözüne baka baka ölmek mi seni sevmek?



HARUN YILDIRIM