Mısralarına kefen sardığım bir şiir yazıyorum

Kasım şiddete dönüşürken toprağımda

Sayıları unutulmuş mezar taşları yontuyorum mermerden

Seciyesi civanmert yiğitlerin başucuna….

Hazırlıksız üzüntüler düğümlenirken gazabımın deli çığlığına

mahşer tarihini nakşediyorum bin ah ile canhıraş matemime

küfran Celâlîleri sldırırken alçakça

öfkeler yüklüyorum yürek atışlarıma

seslerini dünyaya duyurduğum….

Artık soyunmak zamanıdır kefeninden mısraların

Dil anlatırken ölüm fermanını sözcüklerle

Kalemin yazdığı her türlü kadere eyvallahj;

Artık acılara bürünmüş fırtınalara teslim olmak zamanıdır….

*

Mısralarına nefret doladığım bir şiir yazdım…

Daha dün

Döl yatağını ardışık piçlerle dolduran

bir kahbeden doğmuştu toprağımda

Genlerine cibilliyetsizliği kaydedilerek.

Bu gün

Hainliği soyağacında asılı bin yaratık fışkırdı karanlığa

Bin yiğidin ayak seslerinden sinerek…

Dağların nefessiz doruklarında bin korku örttük üstlerine

Tozu dumanı kaldırdık ayaklarının altından

Yarasaların kanat çırpışlarına yükledik çığlıklarını

müzminleşmiş ceberut öfkelerini yakarak…

Söylemiştik ama inanmamışlardı

ihanetin bedeli kanla ödenir…