HAYALLERİN RENGİ;
Ey sevgili hayal dünyam,
kapanır kapılar yüzümüze uzak düşeriz senden artık sonsuza dek aklımızla çekip alır bizi yıllar, mucize dolu iz kalmaz ardından kaybolur yabanıl cazibenden bizi bizden en çokta kendimizden üstümüzü silkeleyip güz ekili güller süreriz tarlaya orkide iklimlerinde bir sonbahar yazındayız yüreğin yetimhanesinde uçuyor kuşlar her yaprak kızıl bir kuş rüzğarda yeleleri uçuşan bir kısrak her yaprak ölümü öpüyor toprakta kara yazgılı çölünde sabaha karşı ıssız bir koy gibi duruyor gönlümün orta yerinde akdeniz gibi uzanıyor arasıra hatıralar öksüz çocuklardolaşıyor hücrelerim ayazlamış bu kuru sonbaharın yaprak dökümü her doğan sabahla kasım patları gibi açan güneş uykusuz çıplak ağaçların örtüsü gökyüzü üşüyor kimbilir kaç kuşa yuvadır ağlayan gözbebeklerinde gelinciklere hasret kızıl güz gülleri yavaşlıyor adımlar git gide uzanan zamanda kılı kırk yarıyor akan sular akşam olan gönlümde yansıması aynalarda güzelliğin dipsiz bir kuyusudur bakışı gecenin akşamında yıldızlar ürkek, dolunlay bulutlarda saçlarını tarayan rüzgarlar ağlıyor içimizi süpürmekte köy köy deştiğimiz eski bir yara kış uykusundan uyandıkça çalıyor kapımızı eski bir şarkının notalarında vakit hayli geç abbas buyur önden geç özgürlük dediğimiz acılardan doğan çocuk ah ortaçağ hayalim sonsuz aşkım ruhuma bastığım ayakizim yürü yürüyebilğince ileri... uçan hayallerimin rengidir özgürlük.... Nurten Ak Aygen 11/11/2016 |
güzeldi
selamlar