Alıştım VarlığınaKulağımda çınlarken, sevgi dolu sözlerin Duymayınca arıyor, alıştım varlığına Hiç aklımdan çıkmıyor, o manalı gözlerin Kalbe hüzün sarıyor, alıştım varlığına Gücendirmez gönlümü, dargın bile kalamaz Kör düğümle bağlıyken, hiç bir yere salamaz Soluğum iken canda, nefes dahi alamaz Hamuruyla karıyor alıştım varlığına Engel olsa önümde, göz kapalı aşarım Birazcık ümit versen, mutluluktan coşarım Öksüz çocuktur ruhum, el sallasan koşarım Yollar sana varıyor, alıştım varlığına Kaderimiz bir bizim, yazıldıysa silinmez Sonunuz belirlerken, vuslatıyla bilinmez Kör bıçağı bileyip, istese de dilinmez Ezelinden tanıyor, alıştım varlığına Ayrılık deme bana, yüreğimi ezersin Seninde canın yanar, hayatından bezersin Divane gönül gibi, gece gündüz gezersin Ruh ikizin sanıyor, alıştım varlığına Nesrin Önem 05 10 2016 |
Kendi benliginden cıkıp sevgili ilr boyut kazanmış hali anlatan mukemmel bir eser
Sizi canı gonûlden kutluyorum efendim
Saygı ve hurmetlerimle
Saglıklı ve mutlu kalın hicam