YÜRÜRSÜN
YÜRÜRSÜN
Kimse bilmez, acep neden yürürsün Dar gelir ruhuna beden yürürsün Sıkılır, dışarı çıkar yürürsün Gezdiği yerlere bakar yürürsün Kafa dalgın, yürek kırgın yürürsün Özlem sarmış, dizler yorgun yürürsün Kokusu burnunda tüter yürürsün Annesiz kuzudan beter yürürsün Aklına geldikçe durur yürürsün Başını taşlara vurur yürürsün Yollar boyu bir başına yürürsün Sorarsın köşebaşına yürürsün Tıpkı benim gibisin sen yürürsün Halinden anlıyorum ben yürüsün Keşke dersin, gelse dersin yürürsün İmkansız, bunu bilirsin yürürsün. İSMAİL MALATYA |