DELERKEN ZAMAN...
Kandığım yalanlardan medet umdum,
Meylettiğim ölgün günün Sarkacı resmederken o izafi aşkı: Rağbet ettiğim kuytularda, Sivrilen dili kaderin, okşayandı Islak saçımı titreyen gölgelerde. Ve delerken zaman, kurşun misali, Hayattan arda kalan suretindi Gönül gözümün resmettiği. Bağdaş kurduğum imgelerden mükellef tutulduğum Rahmeti şu beyaz sayfanın indinde, Dilime doladığım adsız ikballerinde Yitip giden ne çok münafık aşk, Kıblesi yürekte saklı bir tecelli, Mabet bildiğim gök kubbede Seğirten kırlangıç kanatların Çatık kaşlı isyanına Yağarken oluk oluk. Görünmez bir ukde İçimde saklı kaç zaman, Görmez gözlerin indinde Mağlup geldiğim gölgesine sığındığım Revnak bir acı kadar sükûtu yâd ettiğim Bitiminde şu rahvan kayıtsızlığı devranın Ve dilimde kısık bir türkü, Adımla donattığım hazan yüklü Bahçelerde, elimde kırık bir gül kadar Kaygı yüklü derbeder ve süslü yetileri, Aykırı zamanların düş perisi imlerinden Arda kalan mağdur hikâyemin. İklimler; İkindi vakti üzünçlerin Yüz görümü gölgeler. Gıyabında içli bir demde kavrulmuşluğu Dünden uzak olabilmenin telaşı Saplanırken an’a ve Geç kalma telaşı Yaşanmamışlığının husumeti o yok oluşlar. Kandan ibaret Damlaların varsıl hikmeti. Akmayan nehirlerde, Paslaşan yüreklerde Cebelleşen isin anlık kaygısı Hele ki ibrenin saf tuttuğu En aykırı istemi Bağrımdan çıkan ateşin. Olmazın oluru cümleler kuruyorum; İkbalinde ömrün, nedamet yüklü gölgeleri Koyuyorum başucuma: Kıpraşan yürek sesimden hallice Ve meymenetsiz coğrafyalarda Hüküm süren bir hezimete denk düşüp En akılsız ısrarı aklın, Ölüme teğet geçen o mızrağın İndinde nasıl bir minvalse Ölüm meleğinin kulağıma üflediği. Sancıları sanrı yüklü, Solukları öfkeli Ve kılı kırk yaran şu suretin Varsıl istikameti. Hani olur da rast gelirim bir umut zerreciğine, Hem belli mi olur, Teyakkuzda bir mutluluğa rağbet ederim Kalanında ömrün… Bir düş olsa da gönülden ettiğim Bir sureye dizdiğim yüreğin melekeleri, Sıdkım sıyrılmış madem, Ne gerek var ki Mabet bildiğim kalaylanmış söz öbekleri Nasıl da esaretinde, Yüzsüz kıyamlarda Münferit yoldaş bir imgeye Takılmışlığı aklın. Varsın gelsin zarar yine Kaderin biçtiğine razı düşmekse, Buyur ettiğim tek sözcüğü: Eyvallah hem de yürekten, Solgun gökyüzünden inen melek Kadar beyaza boyasam keşke Devranda karaya çalan her haleyi; Hem de en ezik cümlenin seferberliği Şu boyutsuz pergelin İz düştüğü kıblesi benliğin. |
Solukları öfkeli
Ve kılı kırk yaran şu suretin
Varsıl istikameti.
Hani olur da rast gelirim bir umut zerreciğine,
Hem belli mi olur,
Teyakkuzda bir mutluluğa rağbet ederim
Kalanında ömrün…
KUTLARIM ŞAİREM BİRKAÇ KEZ OKUDUM
SAYGILAR
SELÂMLAR ESENLİKLERLE