CAN YANGILARIAklımın uçurumlarından düşüyor paslı cinnetler, ruhumun kan göllerine Mevsimlik sükûnlarla izlerken tozu dumana karışmış talanları Aynaların çatlaklarından sızıyor kızılcık alına bulanmış hayatlar Ardımdan konuşurken na tamam mutluluklar Yağır olmuş yaralarda bi depreşim belirtisi yoktu artık Kevgire dönmüş bedenler düşüyor kucaklarından cehenneme şeytanın Hususi imtinalar tedavülden kaldırıldığından beri Mayın tarlasından beter oldu soluklar Kamufle olmuş can yangıları iliştirileli beri bedenlere Ebabilin ağzından düşen çakıl taşları gibi yarıyor zaman yaraları |