Bölüm 3: Dönüşü Duran İbre
Elif, pusulayı Ege’nin elinden aldı. "Babam derdi ki, bu pusulanın ibresi, sadece görev gerçekten başladığında ve üç kalp aynı ritimde attığında durur."
"Peki, bu Zamancı Kuşlar ne işe yarar?" diye sordu Can.
"Zamanı düzenlerler," dedi Elif. "Eğer kaybolurlarsa... dünyadaki her şeyin zamanı şaşar."
Ege, Merak Defteri'ne hızla not aldı: 'Zamancı Kuşlar = Zamanı Düzenleyen Gizemli Varlıklar. Tehlike Büyük!'
Tam o sırada, Elif birden dondu. Pusulayı tutan eli havada asılı kaldı.
"Bakın!" diye fısıldadı.
Pusulanın deli gibi dönen ibresi, aniden durmuştu. Sabit bir noktayı gösteriyordu: Yıllardır terk edilmiş olan Eski Su Değirmeni’ne doğruydu.
"İşte ilk adım," dedi Ege. "Pusula çalıştı. Hedef: Değirmen!"
Elif, teleskobunu kolunun altına sıkıştırdı. "Bu pusula sadece üç kişi bir araya geldiğinde çalışıyor. Ayrılırsak, yönümüzü kaybederiz."
Değirmenin paslı demir kapısına ulaştıklarında, loş bir hava onları karşıladı. Tam o sırada, taş duvarın üzerindeki küçücük bir pencereden hızlı ve parlak bir ışık içeri süzüldü. Ve o dairenin ortasında, uçları altın tozu serpilmiş gibi parlayan, küçük bir tüy belirdi.