Mefâ'îlün / Mefâ'îlün / Mefâ'îlün / Mefâ'îlün

Gönül mülkün harâb eden, o fettân gözlerin yaktı beni,
Cihânın fitnesi sende, her bakışın ok gibi vurdu teni.

Siyah sürme çekilmiş, ol sihr-i müjeler bir neyze,
Münâsibdir bu cânâne, bu aşkın her demde feryâd-ı şeni.

Gamzeler kâtil-i aşktır, âhû bakışlı yârin,
Her demde beni öldürür, göstermez vaslın gülşeni.

Eğer ki görmese rûyum, felek döner zindân olur,
Derdime derman ararken, buldum o leylînin vatanı.

Nigâhınla yakarsın, bir de kaşın yay gibi gerilir,
Attığın her bir oku, bu Turhal'ın ciğerine sapladı anı.

Sanırlar ki gönlüm rahat, bilmezler ki içimde neler var,
Aşkının deryâsında boğulmuşum, neylerim dünya malını.

Ey peri-zâd, gözündeki o nûr-ı cemâl hakkı için,
Bu biçâre âşıkına, göster artık lutfun yüzünü.