Hikaye 4: Gökyüzü Neden Mavi?
Yazar: Hüseyin TURHAL
Dağların eteklerindeki yeşil çayırlarda, bembeyaz ve yünlü bir kuzu yaşardı. Adı Pamuk’tu.
Pamuk çok meraklıydı. Her şeyi sorardı:
“Anne, otlar neden yeşil?”
“Baba, su neden ıslak?”
“Güneş neden her gece kayboluyor?”
Annesi ve babası, Pamuk’un sorularını severdi. Çünkü soru sormak, dünyayı keşfetmenin ilk adımıydı.
Bir sabah, Pamuk başını yukarı kaldırdı ve kocaman, pırıl pırıl gökyüzüne baktı.
“Anne, neden Gökyüzü Mavi?” diye sordu.
Annesi gülümsedi. “Canım Pamuk, bu çok güzel bir soru! Ben sadece çimenleri ve kuzuları bilirim. Ama ormanın en bilgeleri bu sorunun cevabını biliyordur.”
Pamuk, merak dolu minik adımlarla ormana doğru yola çıktı.
Önce, uzun boynu sayesinde en yüksek dallara uzanabilen Zürafa Uzun’u buldu.
“Uzun Ağabey,” dedi Pamuk. “Sen gökyüzüne en yakın olansın! Gökyüzü neden mavi?”
Zürafa Uzun başını salladı. “Ben de çok düşündüm Pamuk. Bence, Bulutlar yukarıda yüzüyor ya, onlar da çok susuyor. Denizi yukarı çekip içiyorlar. Gökyüzü de bu yüzden denizin rengini almış olmalı!”
Pamuk teşekkür etti ama bu cevap onu tam olarak tatmin etmemişti.
Sonra, ormanın en derininde yaşayan, her şeyi yavaş yavaş düşünen yaşlı Baykuş Bilge’yi buldu.
“Bilge Nine,” diye sordu Pamuk. “Gökyüzü neden mavi?”
Baykuş Bilge, Bilgelik Gözlüğü’nü taktı ve gülümsedi.
“Ah, sevgili Pamuk. Gökyüzü çok zengin bir hazineye sahip: Hava. Bu hava, gözle göremediğimiz minicik, minicik parçacıklardan yapılmış. Tıpkı odadaki toz gibi, ama daha da küçük.”
“Güneş, her sabah dünyaya bembeyaz bir ışık gönderir,” diye devam etti Baykuş Bilge. “Ama bu beyaz ışık, aslında bütün renkleri içinde saklar: Kırmızı, turuncu, sarı, yeşil, mavi ve mor.”
Baykuş Bilge, Pamuk’un şaşkın yüzünü görünce açıklamasını sürdürdü:
“Güneş ışığı bu minik hava parçacıklarına çarptığında, içindeki renkler etrafa dağılır. Diğer renkler daha düz giderken, mavi ve mor renkler çok daha fazla sıçrar ve dağılır!”
“Bu yüzden,” dedi Bilge Nine, kanadını gökyüzüne doğru uzatarak. “Gözlerimiz nereye bakarsa baksın, etrafta sıçrayan ve dağılan o bol miktardaki mavi rengi görür. Tıpkı bir boya fırçasının bütün gökyüzünü maviye boyaması gibi!”
Pamuk’un gözleri parladı. “Yani, gökyüzü aslında rengini içindeki minicik hava parçacıklarından ve Güneş Işığının dansından alıyor!”
“Aynen öyle, canım Pamuk,” dedi Baykuş Bilge. “Sen soru sormayı sevdiğin sürece, dünya sana her zaman cevap verecektir.”
Pamuk, teşekkür etti ve sevinçle çayıra geri döndü. Artık sadece mavi bir gökyüzüne bakmıyordu. O, Güneş Işığının ve Hava Parçacıklarının eğlenceli dansını görüyordu.
O gün öğrendiği bu büyük sır, onu dünyanın en mutlu kuzusu yapmıştı. Ve o günden sonra, her gördüğü şey hakkında yeni bir soru sormaya devam etti.
Verilmek İstenen Mesaj:
Büyük sorular sormaktan çekinme! Her sorunun, etrafındaki dünyayı daha iyi anlamanı sağlayan ilginç ve çoğu zaman bilimsel bir cevabı vardır.