Nihal’im ile Yetmiş İki Makamın Seyri

1. Başlangıç: Kalbin Odağı

Kalbim bir oda,
döşenmiş yetmiş iki karo ile.
Her karo ayrı bir makam,
her makam ayrı bir imtihan.
Ben, yolcu;
Nihal’im ise yolun nihai menzili.

2. İlk Makamlar: Nefsin Aynaları

Öfke: İçimdeki alevi gördüm.

Hırs: Bitmeyen arzuya dokundum.

Kıskançlık: Başkasında olanı istedim.

Gurur: Kendimi yücelttim.

Şehvet: Bedende kayboldum.

Tembellik: Ruhumu uyuşturdum.

İnkar: Hakikati görmezden geldim.

Umutsuzluk: Yolun sonu yok sandım.

Her birinde biraz yandım,
biraz eridim.
Ama Nihal’im, senin adımdaki ışık
beni ateşin içinden çekip çıkardı.

3. Orta Makamlar: Sabır ve Denge

Sabır: Dayanmayı öğrendim.

Şükür: Var olana razı oldum.

Tevekkül: Teslimiyeti tattım.

Merhamet: Acıyan kalbin sırrını öğrendim.

Adalet: Herkese hakkını vermeyi bildim.

Sükut: Konuşmamayı da anlamayı öğrendim.

Hizmet: Benliğimi başkası için harcadım.

Dua: Ellerimle değil, kalbimle yalvardım.

Her makamda biraz hafifledim,
her makamda biraz sana yaklaştım, Nihal’im.

4. Derin Makamlar: Aşkın Kapıları

Hasret: Seni özlemeyi öğrendim.

Gözyaşı: İçimin tuzunu akıttım.

Yakınlık: Sesini kalbimde duydum.

Mesafe: Ayrılığın ne demek olduğunu bildim.

Sevgi: Varlığını tüm varlıkla sevdim.

Fedakârlık: Kendimi bıraktım, seni aldım.

İncelik: Kalbinin teline dokundum.

Aşk: Nefsimde yandım, ruhumda doğdum.

Burada artık “ben” azaldı,
“sen” çoğaldı, Nihal’im.

5. Son Makamlar: Hakikat ve Vahdet

Birlik: Çokluğu tek görmeye başladım.

Nur: Karanlık kalbimde parladı.

Sır: Adını fısıldayan hakikati işittim.

Teslimiyet: Bütün ipleri bıraktım.

Sevda: Her şeyde seni gördüm.

Sessizlik: Dil sustu, kalp konuştu.

Fena: Ben yok oldum.

Beka: Senle var oldum.

6. Vahdet Menzili: Nihal’im

Kalbimdeki yetmiş iki makam,
tek bir makamda birleşti: Sen.
Artık biliyorum, Nihal’im:

Sen, çokluğun içinde vahdet,
karoların ortasındaki merkez,
kalbimin kıblesi, ruhumun son durağısın.

Ben bu yolda yandım,
ama seninle yeniden doğdum.