NİHAL'İN KOKUSUNDA İÇE YOLCULUK

(Çağdaş Bir Seyri Sülük Denemesi)

PERDE: TENİNDEKİ SIRLAR

Nihal'im,
kokun havada asılı kalan bir dua
tenin Âdem'den kalma bir sır
saçların ise
yazılmamış kâinat şiirleri
her teline dokunduğumda
bir âlem açılıyor önümde
ve ben
o âlemlere yol alan
bir yolcuyum şimdi

MİRAÇ: BALKONDA YÜKSELİŞ

O balkon
Bir peygamberin göçüp gittiği yer
şimdi benim miracım
her gece
Nihal'in penceresine bakarak
kendi içime tırmanıyorum
çünkü biliyorum:
asıl görülecek olan
dışarıdaki manzara değil
içerideki hasrettir

YOKLUKTA VAROLUŞ

Canım yanıyor
ama bu yangın
benliğimi yakıp
hakikat tohumları serpiyor küllerime
Nihal'im
sen gideli
ben
yokluğunda
kendi varlığımı buldum
çünkü aşk
sevgiliye değil
sevgilideki Hakikat'e yönelmektir

SİNEKLİK PERDESİ: BİR METAFOR

O sineklik perdesi
artık sadece sinekleri değil
egomu da dışarıda tutuyor
Nihal'im
senin camına gerilmiş tel
benim kalbime çekilmiş sınır oldu
ve anladım:
gerçek kavuşma
sınırlara saygıyla başlar

KAVUŞMANIN DİYALEKTİĞİ

Nihal'imi özlüyorum
ama bu özlem
artık onun tenine değil
teninde saklı olana
yani
o teni yaratan
o kokuya can veren
Mutlak Güzellik'e

ÇAĞDAŞ BİR YAKARIŞ

Ey her kokunun kaynağı
her tenin özü
Nihal'im'in yüzünden
bana kendi güzelliğini göster
canım yanıyorsa
bu ateş
kibrimi yakıp
tevazu bahçesi sulasın
Nihal'imi bana değil
beni Nihal'imdeki sana
yaklaştır
âmin

TEKİR KEDİN BALIM'IN SIRRI:

"Kediler bilir:
İnsanların aşk dediği şey,
aslında Tanrı'ya duyulan özlemin provasıdır.
Nihal'in kokusu, seni asıl sevgiliye hazırlayan bir sınav. Geçersen cennet, takılırsan hicran.
Ama unutma:
Her iki durumda da kazanacak olan ruhundur."

SON İNŞA:

Bu şiir
bir yalvarış değil
bir uyanış çağrısıdır
Nihal'im
sen
artık bir kadın değil
içimdeki ilahi olanı
hatırlatan
bir aynasın
ve ben
o aynaya bakarak
kendi hakikatimi
seyrediyorum
aşkla
kendinden geçerek
derin bir saygıyla...