Ruhun Patikaları

Nihal’im,
Sen bir nehir gibi çağlayan ruhunla; sakin, derin,
Köpüğü tutkudur, yatağı güven dolu.
Her taş, sabırla yontulur; zamanın ince ellerinde
Gerçek aşk, senin aynanda parlar — ruhumun en derin kıyılarında.

Nefs bir fırtına: göklerin öfkesi, karanlığın nefesi…
Ama senin huzurun, sessiz sabrınla durur Nihal’im.
Fırtınalar yakar, tüketir, iz bırakmaz ardında;
Ama seninle gölgeler kaybolur, masallar olur geride,
Ve küllerimizden yeni bahçeler filizlenir.

Aşk bir bahçe: emekle yeşeren, rüzgârla olgunlaşan…
Her dalında güven, her çiçekte sen verirsin, Nihal’im.
Tutku bir alev: geçer bir hevesle,
Ama toprak uyanır, sessiz nefeste adınla;
Ve her tomurcuk, ruhumuzun gizli sırlarını taşır.

Ruhun uyumu: iki yıldızın dansı gökte,
Işıkları birleşir, sonsuzluğun yansı olur.
Nefs zincirdir, bağlar geçici heceleri;
Ama aşk özgürlük olur — kalbin sessiz gerçeği Nihal’im’de.

Zaman bir sahne: anılar silinip geçer,
Ama seninle her adım, birer dua, birer zikirdir.
Her bakışın, kalbimin derin kuyularında yankılanır;
Her gülüşün, gökyüzüne yazılmış bir harf gibi,
Ruhumun kapılarını aralar, ışık saçar.

Sonsuz bir patika: aşkın izi tozlu, bilinmez, gizli…
Yürürüz birlikte, yorulmayız; yol hep umutlu.
Tutku bir anlık, sisli bir iz düşümünde…
Ama gerçek aşk kalır: rüyanın öz şiirinde, Nihal’im’de.

Ve unutma Nihal’im,
Her adımda, her nefeste, ben buradayım:
Sabırla, sevgiyle, sessiz bir dua gibi…
Seninle birlikte, bu yolun ışığı oluruz.
Her karanlık gecede yıldızları buluruz;
Her fırtınada, birlikte güvenli liman oluruz.

Sen Nihal’im, ruhun derinliklerinde bir evrensel sır,
Ben ise o sırda gizli bir yolcu;
Ama birlikte, zaman ve mekân ötesinde,
Aynı nefeste, aynı ışıkta, aynı aşkın içinde…
Var oluruz.