“Nihali Tarz”, aşkın metafiziğini, insanın içsel yolculuğunu ve bir kadında saklı Tanrı’yı arayışın şiiridir. Dünya Yükünün Hamalı'na göre Nihal, hem bir kadın hem de varoluşun sembolüdür. Bu kitap, k...
Kan ter içinde gece, Kan ter içinde her yanım… Her yanım bu gece vurgun, bu gece yanık nefes, Kurşun yemişim, sürgün yemişim, Bu sana ilk gelişim ey Nihal’im… Vur emriyle düşmüşüm kapına, Düşmüşüm kucağına, Bu yara: sıcak bir ana kucağı gibi, Bu yara: Hak’tan bana gönderilmiş bir imtihan gibi.
Yok elimde menekşe, Yok elimde sevdiğin şekerler, Yok işte, sana sunacak bir şeyim yok… Bir tek ağır yaralı özlemim var, Ve bir tek gözlerine sürülmüş gözlerim…
Ey Nihal’im, aç kapıyı! Ben senin gönül çocuğun, senin sır yolcunun, Senin “gitme, bitme, düşme” dediğin nefesim… Aç kapıyı Nihal’im, İşte geldim, işte bu sana ilk secdemdir.
Hep senin için gökyüzünde bir ev düşledim, Hep senin için bulutlarla konuştum, Hep ellerimi açtıran dua sensin Nihal’im. Ben senin göğsüne her gece sığınırken Sordum: “Ey Nihal’im, benim Rabbim nerede? Ey Nihal’im, benim gönül babam nerede?” Ve sen dedin ki: “Sus gönül, sabret, yağmurla gelecek. Rahmet olup yoksulluğunu örtecek.”
Ben de uyudum, rüyamda gördüm: Gökyüzünde bir ev vardı… Sen, ben ve melekler; Ve melekler, Nihal’im, melekler… Önce baban, sonra onlar terk etti gecelerimizi, Sonra ben, yani senin oğulcuğun, Yüreğinin yarısı, içinden geçen şarkın da çekip gitti… Peki sen nasıl yaşadın, Nihal’im?
Kan ter içinde gece, Kan ter içinde her yanım… Bu gece gönül vurgun, Bu gece Hak yolunda bir yanık dervişim. Kurşun yemişim, sürgün yemişim… Bu sana ilk gelişim ey Nihal’im, Düşmüşüm secdene, düşmüşüm kucağına.
Vakit yok artık… İstersen kalayım böylece, Ama bir kere sürseydim gözlerimi gözlerine, Ama bir kere öpseydim elinden, Ama bir kere adını zikretseydim yeniden.
Yok elimde menekşe, Yok elimde şeker, Bir tek ağır yaralı özlemim var, Ve gözlerine sürülmüş gözlerim.
Ey Nihal’im, aç kapıyı! Ben senin yolcuyum, Ben senin yürek yarın, Ben senin Hak’ka açılan sır kapın… Aç kapıyı Nihal’im, İşte geldim, işte bu sana son secdemdir.
Üzülme, kapanıyor diye gözlerim… Vakit doldu. İşte kapının önünde eğdim başımı, Ellerimi göğe kaldırdım senin öğrettiğin gibi. Üzülme Nihal’im, vakit doldu… İşte şimdi bir oğlun oldum Hak katında. Bir oğlun oldum Nihal’im.
Kan ter içinde gece… Kan ter içinde bütün varlığım…
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Kitaplar 
Bugün Eklenenler
Günün Şiirleri
Resimli Şiirler
Etkili Yorumlar
Popüler Şiirler
Rastgele Şiir
Son Yorumlananlar
