Öykü 5: Bilge Kaplumbağa ve Aceleci Tavşan
Ormanın en genç ve en telaşlı sakini, adı gibi hızlı olan Tavşan Hızlı’ydı. Hızlı, her şeyi hemen öğrenmek, hemen yapmak ve hemen bitirmek isterdi.
Ormanın en bilge ve yaşlı sakini ise Kaplumbağa Tonton’du. Tonton, çok yavaş yürürdü, konuşmadan önce uzun uzun düşünürdü ve bir işe başlamadan önce tam üç kere kontrol ederdi. Hızlı, Tonton'un bu yavaşlığına sürekli söylenirdi. "Tonton, biraz hızlan! Hayat seni beklemeyecek!"
Bir gün, ormanda en tatlı, en sulu havuçların yerini gösteren, üç bilmeceden oluşan eski bir harita bulundu.
Hızlı, haritayı kaptığı gibi okudu: “Yüksekten akan suyu izle.” Hemen koşmaya başladı. "Çok kolay! Şelale!" dedi ve şelaleye giden patikaya saptı.
Tonton ise bilmeceyi okudu. Kabuğunun içine çekildi ve beş dakika boyunca hareketsiz kaldı. Hızlı, "Aman Tanrım, yine mi uyuyorsun Tonton!" diye söylenip uzaklaştı.
Hızlı, şelaleye gitti ama orada havuç falan yoktu. Yüksekten akan tek su, derenin kaynağıydı. Yorgun argın geri döndüğünde, Tonton hala olduğu yerde oturuyordu.
Tonton gülümsedi ve ikinci bilmeceyi okudu: “Yüksekten akan su, aslında dereye hayat verendir.”
Tonton, “Demek ki şelale değil, derenin kendisi,” diye mırıldandı ve yavaşça dere kenarındaki patikaya yöneldi. Hızlı da peşinden gitmek zorunda kaldı.
Havuçlara ulaştıklarında, Tonton son bilmeceyi çözüp gizli bir taşın altındaki o kocaman, tatlı havuçları buldu. Hızlı, aç gözlerle havuçları yemeye başladı.
Tonton yavaşça bir havuç aldı ve Hızlı’ya döndü.
“Aceleci davranmak, bizi istediğimiz yere götürmez Hızlı,” dedi Kaplumbağa Tonton. “Dikkatli düşünmek ve sabırlı olmak, doğru kapıyı açar. En hızlı koşmak yerine, en doğru kararı vermeyi öğrenmelisin.”
Hızlı, o gün anladı ki, her şeyi hızlı yapmak değil, doğru yapmak önemliydi. O günden sonra Hızlı, koşmaya ara verip, Kaplumbağa Tonton’un yanına oturarak sabırla bilgelik derslerini dinlemeye başladı.
Son.