Yûsuf-u Sıddîk (Güzellik ve Sabır)
1.
O ki Yakûb'un nûru, güzellikte tek idi,
Kıssaların en güzeli, aşk ile dolup aktı.
Yûsuf-u Sıddîk'tır adı, sadakat timsali can,
O'nun o kutlu yüzü, gönüllere nuru yaktı.
2.
Kardeşleri kıskandı O'nu, kuyuya attılar dâim,
İmtihan başladı orda, Rabb'ine oldu kaim.
Zulme karşı duruşu, teslimiyettir O'nun yolu,
O'nun sabrı ve azmi, gönüllere oldu naim.
3.
Köle pazarında satıldı, Mısır'a ulaştı şanı,
Züleyhâ'nın aşkıyla yandı, imtihan oldu O'nun canı.
Fakat iffetini korudu, zindanı tercih eyledi,
O'nun bu büyük duruşu, korudu O'nun imanını.
4.
Zindanda dahi Rabb'in, yolunu tebliğ etti,
Rüyaları tabir etti, hikmetle sözü yetti.
O'nun ilmiyle dâim, Mısır'a vezir oldu O,
O'nun bu büyük mücadelesi, zorluğa son verdi, bitti.
5.
Kıtlık vurdu Mısır'a, kardeşleri geldi huzuruna,
O affetti hepsini, merhametle baktı her birine.
Büyüklük gösterdi dâim, kin gütmedi kalbinde,
O'nun bu güzel ahlâkı, örnektir bütün insana.
6.
Ya Rab, bize de nasip et, O'nun iffeti gibi nûru,
O'nun sabrı gibi coşkun, tertemiz bir duruşu.
Güzelliği ruhunda, sadakati kalbinde idi,
Bu ulu nebiye bağlılık, mü'min için huzuru.
7.
Ey Âşık Turhal, bu ilahi sırrı anınca,
Yûsuf'un kıssasına bak, kalbin huzur bulunca.
O'nun yolundan yürü ki, kurtuluş sana nasip ola,
O'nun izinden git ki, Hakk'a yakın olunca.

Hüseyin TURHAL