1. Zıpzıp Tavşan ve Kaplumbağa Tonton
Tema: Aceleciliğin sonu ve sabrın zaferi.
Ormanın en hızlı koşan hayvanı, bembeyaz tüylü Tavşan Zıpzıp'tı. Zıpzıp, hızına o kadar güveniyordu ki, her sabah koşuya çıktığında yanından geçtiği sincaplara, geyiklere ve hatta kuşlara bile üstünlük taslardı.
"Koşmak ne demekmiş, öğrenmek ister misiniz? Göz açıp kapayıncaya kadar üç tepeyi aşarım!" diye bağırırdı.
Tavşan Zıpzıp’ın bu bitmek bilmeyen övünçlerinden yorulan, ormanın en yavaş ama en sakin sakini Kaplumbağa Tonton bir gün ona seslendi:
"Hey, Zıpzıp! Sürekli koşmaktan yorulmuyor musun? Belki de biraz durup etrafına bakmalısın."
Zıpzıp, Tonton’un yanına yaklaştı ve kahkahalarla güldü: "Durmak mı? Benim gibi biri neden dursun? Sen durursun Tonton, çünkü zaten hareket etmiyorsun!"
Bu alaycı söz üzerine Tonton, sakinliğini koruyarak, "Öyleyse gel bir yarış yapalım, Zıpzıp. Yarışın sonunda kimin gerçekten hızlı ve kararlı olduğunu görelim." dedi.
Zıpzıp, bu teklife inanamadı. Yere yattı, yuvarlandı ve tekrar kahkahalar attı. "Peki, tamam! Yarın sabah ilk güneş doğarken başlayacağız. Bitiş çizgisi, Orman Irmağı’nın yanındaki Büyük Çam Ağacı olacak!"
Ertesi sabah, tüm orman sakinleri başlangıç çizgisinde toplandı. Baykuş Bubo hakemliği yapacaktı.
Bubo, "Hazır mısınız? Başla!" diye bağırdı.
Zıpzıp, "Hah!" diyerek bir ok gibi fırladı. O kadar hızlı koşuyordu ki, arkasından sadece toz bulutu kalmıştı. Tonton ise hiç acele etmeden, küçük adımlarını atmaya başladı.
Zıpzıp, hızla ilerlerken kendi kendine söyleniyordu: "Bu Tonton'a dersini vermeliyim. Ona farkı iyice hissettireceğim!"
Koşmanın verdiği sıcaklıkla yorulan Zıpzıp, yolun kenarındaki sulu ve taze havuç tarlasını fark etti. "Nasıl olsa Tonton’un bana yetişmesine daha çok var," diye düşündü. Tarlaya girdi ve bir güzel karnını doyurdu.
Karnı doyduktan sonra, yanındaki ulu meşe ağacının altındaki serinliği görünce dayanamadı. "Şöyle bir on dakikalık şekerleme yapsam ne olur ki?" dedi. Hemen oracıkta, mışıl mışıl uykuya daldı.
Bu sırada, Kaplumbağa Tonton, küçük ama durdurulamaz adımlarıyla yoluna devam ediyordu. Ne etrafındaki kelebeklere baktı, ne de yol kenarındaki böğürtlenlere. Tonton sadece hedefine odaklanmıştı.
Uyuyan Zıpzıp’ın yanından geçerken, ona acıdı ama durmadı. Biliyordu ki, hızlı olmak değil, kararlı olmak önemliydi.
Zıpzıp, güneşin tepeyi aştığını görünce uyandı. Telaşla doğruldu. "Eyvah! Ne kadar da çok uyumuşum!" dedi. Hızla koşmaya başladı.
Ama çok geçti!
Koşarken bir de ne görsün? Tonton, son adımlarını atıyor ve Büyük Çam Ağacı'nın dibindeki bitiş çizgisini geçmek üzereydi.
Zıpzıp tüm gücüyle koştu, ama yetişemedi. Kaplumbağa Tonton yarışı kazanmıştı.
Orman sakinleri Tonton'u alkışlarken, Zıpzıp utancından başını eğdi. Tonton, Zıpzıp'a yaklaştı ve, "Bak Zıpzıp," dedi. "Sen hızlıydın, ama ben kararlıydım. Sen yorulup durdun, ben yavaş da olsa yürüdüm."
Zıpzıp dersini almıştı: "Hızlı olmak önemli, ama en önemlisi kararlı ve sabırlı olmaktır. Acele eden, çok şeyi kaçırır."