Fırat’ın Mavi Sırrı: İkinci Bölüm
Su Kuyusuna İniş ve Dehlizlerin Başlangıcı

Ekip, Şeref Dayı’nın bulduğu kuyunun ağzını açtı. Kuyu, beklenenden daha geniş ve karanlıktı. Dibinden gelen serin ve nemli hava, içerinin Fırat Nehri'nin altındaki su sistemine bağlı olduğunu gösteriyordu.
Hüseyin, beline emniyet halatını bağladı.
"İlk ben iniyorum," dedi Hüseyin. "Dayı, sen yukarıda kal. Nurten Hanım, sensörlerinizle su seviyesini ve içerideki hava kalitesini sürekli kontrol edin."
Kuyuya inen Hüseyin, birkaç dakika sonra seslendi: "Dipteyim! Burası, Fırat’ın altındaki devasa bir su havzasına açılıyor. Havza, insan yapımı bir yeraltı gölü. Ve... dört farklı yöne giden, su basmış dehliz girişleri var!"
Nurten ve Şeref Dayı, dikkatlice kuyuya indiler. Karşılarında, fenerlerinin ışığında aydınlanan, dört tarafı da kemerli dehliz girişleriyle çevrili, yosunlu taşlardan yapılmış, yapay bir havza duruyordu.
"Dört dehliz," dedi Nurten. "Nemrut'un hazinelerinde hep dört yönlü bir ayrım vardır. Hava, Su, Toprak, Ateş. Bu, su havzası olduğuna göre, buradaki tuzaklar suyla ilgili olmalı."
Hüseyin, elindeki parşömenden Kommagene dilinde bir yazı okudu: "Dehlizlerin üzerinde, dört farklı su hayvanı figürü var: Balık, Yengeç, Kurbağa ve Yılan. Harita diyor ki: 'Balık ve Kurbağa, ölümün; Yengeç ve Yılan, hazinelerimin koruyucusudur.'"
Şeref Dayı, elindeki tahta bastonla havzanın durgun suyunu işaret etti. "Yengeç ve Yılan... Bunlardan biri Nemrut’un yoludur. Diğeri ise Büyücü Kralın Kuyusu'na götürür."
Nurten, Yılan figürünün olduğu dehliz girişine odaklandı. Girişin hemen önünde, havzanın suyundan biraz daha derin ve koyu maviye çalan bir gizli gölet vardı. Suyun rengi, hipnotize ediciydi.
"Gizli gölet... Mavi su," diye fısıldadı Nurten. "Bu, Mavi Suyun Büyüsü’nün olduğu yer olmalı. Tünel oradan başlıyor."
Ancak dehlize yaklaştıklarında, Yılan figürünün hemen altındaki kayada, zar zor görülen bir mekanizma fark ettiler: Bir vana ve vana kolu, Kommagene sembolleriyle kilitliydi.
"Su tuzağı," dedi Hüseyin, hızla. "Bu vana, büyük ihtimalle diğer dehlizlerden birini açacak. Ama yanlış dehlizi açarsak, buradaki havzayı aniden boşaltıp, bizi Fırat’ın akıntısına yollayabilir."
Nurten, vanadaki sembollere baktı. "Şifre, vana kolunun açılış yönünde. Semboller 'Sevgi,' 'Tutku,' 'Sadakat' ve 'Korku' kelimelerini temsil ediyor."
Hüseyin, Nurten’e döndü. "Bu bir teknik şifre değil, Nurten. Bu, bir duygu şifresi. Büyü, bizden bir fedakarlık istiyor. Bu dehlize, sadece en derin duyguyu temsil eden yönde kolu çevirerek girebiliriz."
Hüseyin, Nurten’in ellerini tuttu. Fırat’ın altındaki bu karanlık havzada, suyun soğukluğu, aralarındaki tutkunun sıcaklığıyla eriyordu.
"Hazineyi koruyan büyü, sadece aşkı kabul eder," dedi Hüseyin. "Sizin bana olan, benim de size olan tutkumuzun gücü, bu vanayı açacak tek anahtar."
Hüseyin, Nurten’in kararlı bakışlarını onaylayarak, vana koluna uzandı.