ÖĞRENCİLERİ RAHAT BIRAKIN

Eğitim sistemimiz, öğrencileri maalesef bir korku kültürü ve şiddet baskısı altında tutmaktadır. Okulda öğretmen baskısı, evde aile (anne-baba) baskısı, cemaat yurtlarında ise korku ve dini baskı, ek olarak üniversiteye giriş sınavlarının (TYT ve AYT) "kazık sorularıyla çarpılma" korkusu, öğrencilerin üzerine adeta bir karabasan gibi çökmüş durumdadır.
Böyle bir eğitim ortamında, öğrenciler nasıl başarılı olabilir? Bunca baskı, korku ve şiddetle sarsılmış psikolojileriyle nasıl verimli olabilir, başarıya ulaşabilirler? Sevgi ve şefkatin olmadığı bir yerde öğrenci nasıl özgüven kazanacaktır?
Bir öğrencinin sadece matematik bilgisinde eksik olduğu için (örneğin iki kere ikiyi bilmediği için) zayıf not verilmesi, başarısız ilan edilmesi ve horlanması, o öğrencinin özgüvenini temelden sarsmaktır. Bir soruyu yanlış yaptığı için azarlanmak, şiddetle "eğitilmek", öğrenciyi daha da başarısızlığa iter. Ezberci bir eğitim sisteminden, sorgulayan, düşünen, aklını kullanan, üreten filozoflar veya bilim insanları çıkmaz. Bu sistem sadece papağan gibi ezberleyen, düşünmeyen bir öğrenci profili yaratır.
Herkesin okuyup memur olması, ya da "mutlaka mühendis olacaksın" gibi dayatmacı bir anlayış, öğrenciye zarar vermekten başka işe yaramaz. Hiçbir öğrenci aptal veya gerizekalı değildir. Her bireyin kendine özgü yetenekleri vardır. Önemli olan, çocuğun yeteneklerini keşfetmek ve eğitimi bu yetenekler üzerine kurmaktır. Özel yetenekler ön plana çıkarılmalı ve meslek edinme bu yetenekler doğrultusunda sağlanmalıdır. TYT ve AYT gibi, öğrencileri tuzağa düşüren sınavlar kaldırılmalı; öğrenciler yetenek ve ilgi alanlarına göre mesleki eğitim almalı ve okulu bitiren her öğrencinin bir mesleği olmalıdır. Ayrıca, bütün öğrencilerin ekmek parasını kazanabileceği iş ortamları da hazır hale getirilmelidir.
Üniversiteyi kazanan öğrenciler, başka şehirlerde okumak için gittiklerinde barınma sorunuyla karşılaşıyor. Yüksek ev kiraları ve yetersiz devlet yurtları nedeniyle, ortada kalan gençler, tarikat ve cemaat yurtlarında kalmak zorunda kalıyorlar. Bu yurtlar ise, ne Kur'an'da ne Tevrat, Zebur ya da İncil'de olmayan; hurafe, rivayet ve uydurma hadislerle oluşturulmuş mezhep ve tarikat inançlarını zorla öğrencilere aşılıyor. Mitolojik, korku temelli dini anlatılarla çocukların psikolojisi bozuluyor.
Tarikat ve cemaat yurtlarında çocuklara yönelik psikolojik ve fiziksel şiddet, cinsel istismar, hatta ölüm gibi elim olaylar ve dini baskılar yaşanmaktadır. Cehennem korkusuyla sindirilen çocuklar, her işte kullanılmakta, gençlerin özgür iradesi kırılarak köleleştirilmektedir. Bu durum, özgür ve özgün düşünebilen, sorgulayan ve araştıran bir gençliğin yetişmesinin önündeki en büyük engeldir.
Sömürücü din kapitalizmi, elini gençlerin ve çocukların üzerinden çekmelidir. Devlet, çocukları ve öğrencileri tarikat-cemaat ellerine bırakmamalıdır. Her ilde yeterli sayıda öğrenci yurdu açılmalı, öğrencilere sahip çıkılmalı, bilimsel temellere dayanan sağlıklı ve doğru bilgi eğitimi verilmelidir.
Anne ve babalar da çocuklarına yönelik baskı ve şiddetten vazgeçmeli; sevgi, saygı ve şefkatle ilgilenmelidir. Çocuğu aşağılamak yerine moral desteği verilmeli, özgüven aşılanmalı, "Sen başarabilirsin" denmelidir. Sınavı kaybettiklerinde dahi "Üzülme, yeniden çalış ve kazanacaksın" telkinleri yapılmalıdır. Başarıya giden yol, sevgiden geçer.
Öğrencileri rahat bırakın, kendi yollarını kendileri seçsinler.
Düşünen, sorgulayan, araştıran, bilimsel temellere dayanan, çağdaş, modern, yetenek ve branş odaklı mesleki bir eğitim sistemi dileğiyle...
(12 Ocak 2022) -
Hüseyin TURHAL