Arapların Türklere İhaneti ve Türklerin Monoton Arap Sevdası

Bu yazımızda, tarihte Arapların Türklere ve İslam'a yönelik eylemlerini ve Türklerin süregelen Arap sevdasını irdeleyeceğiz. Bu yazının amacı Arap düşmanlığı değil, tarihle yüzleşmektir.
Arap tarihini incelediğimizde, Araplar bir hıyanet kavmi olarak karşımıza çıkmaktadır. Araplar ilk ihanetini kendi peygamberine yapmışlardır. Yahudi ve Arap müşrikler, ilk olarak kendi peygamberleri olan Hz. Muhammed’e, peygamberin ev halkı olan Ehlibeyt'e, Kur'an'a ve gerçek Müslümanlara ihanet etmiştir.
Araplar kendi peygamberini zehirletmiş, peygamberin çocuklarını ve torunlarını Kerbela-Ninova çölünde hunharca kılıçtan geçirmiş, Kur'an’ı yakmış, Dört Halifeyi suikastlarla öldürmüş ve İslam dünyasını kana bulamıştır.
Araplar, peygamberlerini ortadan kaldırdıktan sonra Hz. Muhammed'in Kur'an’daki dini öğretisini rafa kaldırarak, Arap geleneklerini, hurafe, savsata, rivayet ve imtasyon (uydurma) hadisler düzerek ilmihal kitapları yazmışlardır. İslam maskesi altında saltanat ve hilafet sistemiyle, dinî Arap milliyetçiliğiyle maskelenmiş yayılma politikalarıyla işgal, yağma, talan ve ganimet savaşları yapmışlardır.
Zorla Müslümanlaştırma ve Araplaştırma Politikaları
Araplar, kılıç zoruyla Kürtleri ve Türkleri Müslümanlaştırma politikasıyla bir Araplaştırma yolu izlemişlerdir. Zerdüşt Kürtler, İslam’ı kabul etmedikleri için Araplar bir milyon Kürdü kılıçtan geçirmiştir. Kürtler zorla Müslümanlığı kabul etmek zorunda kalmıştır.
Arap Emevileri ve Abbasileri, Türkistan’daki köy ve şehirlere seferler düzenlemiştir. Araplar, İslam’ı yayma maskesi altında Anadolu’yu işgal etmiş, Türk köylerini basmış, binlerce Türkü kılıçtan geçirmiştir. Araplar, yağma, talan, sömürü ve ganimet elde etme amacıyla, dinî ideolojik Arap milliyetçiliği ve Arap gelenek kültürü ile gittikleri her yerde kültür tahribatını gerçekleştirmişlerdir.
I. Dünya Savaşı'nda Arapların İhaneti
I. Dünya Savaşı'nda Araplar, İngiltere ile işbirliği yaparak Osmanlı İmparatorluğu'na saldırmış ve Türklere ihanet etmişlerdir. 2 Mayıs 1918'de 15 bin Osmanlı askeri esir alınarak, Filistinli halk tarafından kör edilerek öldürülmüştür. Kurtulan askerlerden biri İstanbul’a döndüğünde şu ağıtı yakar:
"Gazze’nin meğer kumdan çokmuş kalleşi,
Nasıl sırtından vurur insanı din kardeşi?
Filistin, Trablusgarp, Yemen illeri,
Hangisini kanım ile sulamadım?
Gezdim cephe cephe bütün çölleri,
Türk’e, Türk’ten başka dost bulamadım!"
İşte din kardeşi dediğiniz Araplar budur. Her tarih kesitinde Türkleri arkadan vurmuş, kendi peygamberine zulüm yapmış, kendi dinine hıyanet etmiş bir kavimden ne beklersiniz ki?
Bugün Arap coğrafyasının kan, gözyaşı, sefalet, yoksulluk, savaş ve zulüm içerisinde olması, yaptıkları ihanetlerin bedeli değil de nedir?
Son sözümüzü bir Türk atasözü ile kapatmak istiyorum: "Ayıdan post, Arap'tan dost olmaz" der.
(12 Mayıs 2021)
Hüseyin TURHAL