YANDI

yine aklýma düþtü ela gözlerin
ellerim üþüdü yüreðim yandý
tam kapandý derken bütün izlerin
hasretin kapýma geldi dayandý

umut kesmiþtim ki artýk sevginden
içim de acý bir sýzý uyandý
külümden alevler çýktý yeniden
bedenim tutuþtu can evim yandý

çýldýrýp baðýrdým geldi mi sesim ?
öldüðümü sandým durdu nefesim
kursaðým da kaldý bütün hevesim
ilk kez böyle içten geldi ölesim
hayata duyduðum sevincim yandý

usul usul daldým geçtim kendimden
dökülürken tuzlu terler tenimden
kýskanýrken seni kendi kendimden
çýplak ateþinle eller mi yandý

sýzlarken ruhum da hicran elemi
büyüdü içim de vuslat özlemi
alýr almaz ele dolma kalemi
adýný yazdýðým kaðýtlar yandý
haykýrdým avazým çýktýðý kadar
feryadýmla bütün aðýtlar yandý

kor oldu içim de derdin kederin
kimseye vermedim boþ kaldý yerin
karda kýþta üþümesin diye ellerin
baharým tutuþtu gül yandý
giderken söndürdüðün umuttan
arda kalan kül yandý

ölümün kapýsýný aralarken gözlerin
gelir diye bekledim her an haberin
kaç kere çaðýrdým çýk da gel diye
avazým baðrýný deldi göklerin
seni...
seni bana yazmayan böyle kaderin
caný yansýn dediðim de CAN yandý
gün tutuþtu geceler de AN yandý

kuþ olur uçardým gelse selamýn
derdime dermandý tek bir kelamýn
yokluðun karisi oldu selamýn
öldüðümü duyan hayaller yandý.
Sosyal Medyada Paylaşın: