seni düşünmek
sonra yataðýma uzanýp,
rüzgarýn sesini,
yaðmuru, þimþek seslerini dinledim.
ürkütücü þimþek seslerinin arasýnda,
yaðmur tanelerinin birbirini kovalarcasýna,
peþ peþe aralýksýz yaðdýðýný gördüm.
rüzgar öyle sert esiyordu ki,
tavaný üstümden alýp, götürecek gibi.
seni düþünmekte,
rüzgarýn sesini dinlemeye,
yaðmurun, þimþeðin sesini dinlemeye benziyor.
- sanki yanýmdasýn,
saatlerce saçlarýnýn her bir telini okþuyorum.
yaðmurdan ýslanan yanaklarýna dokunuyorum.
parmaklarým yanaklarýný okþarken,
yüreðinin sesini dinliyorum.
yüreðin öyle çarpýyor ki,
sesini kilometrelerce öteden duyabiliyorum.
yüreðinin sesi,
yüreðimde çýrpýnan fýrtýnanýn sesi biliyorum.
bir fýrtýnanýn içinde,
seni yaþamanýn sesi.
seni yaþamak,
sýrýlsýklam ýslanýr gibi,
güneþin altýnda kurulanmak ister gibi,
kollarýnda yaþamanýn sesi.
ibrahim dalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.