9 Eylül

Ilýk, serin bir imbat, eser bir nefes gibi,
Sevgiliden bu yana... bir âhenkli ses gibi.

Ýzmirin havasýna hoþluk katar bu imbat,
Ýzmirde yaþamayan, haykýrýr... imdaaat imdaaat!

Her iklimi Bahardýr, kýzlarý birer hardýr,
Efenin oynadýðý zeybekse... sanki bardýr.

Kavaklarý - daðlarý, þehitleri - saðlarý,
Öyle þehir ki Ýzmir, baðlar seni baðlarý.

Güneþe bakan yüzdür, zaferden bize közdür,
Ýzmir... bayrak ülkeme, uygarlýk için özdür.

...

Altayýn atlýlarý, vardý sana sabahtan,
Piyadeler o hýzla, ardýndan girdi...atdan.

Mavi gözlü Atam da o mavi denizine,
Ardý sýra eriþti... sen de Onun izine.

Gâvur diyen dil solsun! Cunhuriyete giden yolsun!
Sen Egenin incisi... Ölümüm sende olsun.

Atanýn emâneti, sende yatýyor... sende!
Mâdem ki yaþýyorum... yatarým sende ben de!

02.03.2011/ -
Sosyal Medyada Paylaşın: