Hep kırdılar sebepsiz

Hazýr kazýlý mezarým,bedeni sarhoþ yazarým
Baþkalarýna sövmek yerine önce kendime kýzarým
Sazýmý alýrým elime þer yollarýný bozarým
Bâtýla bitmez tuzaðým,dibe batmazsa uzayým
Acý çektirdi her zerreme keder,ama canýmý almadý
Kalbimde yüzüme yansýyacak kadar bile huzur kalmadý
Yüzüm kaygýlý olunca sözüm faydalý olmaktan ayrýldý
Marazlarýn hedefi oldum gitti simamdan gülümserliðim
Hayra yordukça yoruldu düþüncemin iyimserliði
Doðrudur hislerimin ve fikirlerimin küçümsendiði
Umutta bir saniye sürmüyor sonsuzluklarým
Naðmalup her zaman huzursuzluklarým
Kalbimde ne yazýk ilk eksik olan þeydir atýþ
Yaþýmý silip önüme baksam da nafile çýrpýnýþ
Konuþmasam dilsiz derler konuþursam edepsiz
Ýnsanlar beni anlayamadý hep kýrdýlar sebepsiz
Yaptýðým hatalar batar onlara baþarýlarým önemsiz
Bu yüzden dayanaðým þiirlerim,yapamam ben kalemsiz...
Sosyal Medyada Paylaşın: